alèkt
Maar Humain
Etymologie
De *aljekət, lié à la racine *alek donnant aleksìm.
Prononciation
- [alekt˥˩]
Définition
Verbe
- Avoir la capacité de faire une action
Conjugaison
| Passé Parfait | Passé Imparfait | Présent | Futur Imparfait | Futur Parfait | ||
| Singulier | I | alèkto' | alèktu's | alèkt | alèkta'r | alèkti' |
| III | alèktos | alèktu' | alèkt | alèkta'r | alèkti | |
| Pluriel | I | alèkto'l | alèktsa'l | alèktal | alèkta'ln | alèkti'n |
| III | alèkto'l | alèktsa'l | alèktal | alèkta'r | alèkti'n | |