Du Proto-Valencien *čəwáni.
Basé sur le Mandarin 吃飯 (chīfàn ; manger).
Verbe
- Mâcher et avaler un aliment dans le but de se nourrir.
Conjugaison
| Présent |
Singulier |
Pluriel |
| I |
INCL |
čyvanem |
čyvanemi |
| EXCL |
čyvanti |
| II |
čyvanes |
čyvanci |
| III |
čyvane |
čyvani |
| Imparfait |
Singulier |
Pluriel |
| I |
INCL |
čačvanem |
čačvanemi |
| EXCL |
čačvanti |
| II |
čačvanes |
čačvanci |
| III |
čačvane |
čačvani |
| Parfait |
Singulier |
Pluriel |
| I |
INCL |
ačyvancem |
ačyvancemi |
| EXCL |
ačyvanceti |
| II |
ačyvances |
ačyvancesi |
| III |
ačyvance |
ačyvanci |
| Futur |
Singulier |
Pluriel |
| I |
INCL |
čyvanvem |
čyvanvemi |
| EXCL |
čyvanveti |
| II |
čyvanves |
čyvanvesi |
| III |
čyvanve |
čyvanvej |
| Subjonctif |
Singulier |
Pluriel |
| I |
INCL |
čyvandem |
čyvandemi |
| EXCL |
čyvandeti |
| II |
čyvandes |
čyvandesi |
| III |
čyvande |
čyvandi |
- Gérondif : čyvanja
- Nom Verbal : čyvank
Français : manger
Mandarin : 吃
Japonais : 食べる
Sanskrit : अश्
Sanskrit : खाद्
Mritiñu : uṅgú
Valencien : tzvann
Quassas Antique : βράχε