Du Proto-Valencien *čəwáni.
Basé sur le Mandarin 吃飯 (chīfàn ; manger).
Verbe
- Mâcher et avaler un aliment dans le but de se nourrir.
Conjugaison
| Présent |
Singulier |
Pluriel |
| I |
INCL |
tzvannem |
tzvannim |
| EXCL |
tzvannit |
| II |
tzvannes |
tzvannisch |
| III |
tzvanne |
tzvanni |
| Imparfait |
Singulier |
Pluriel |
| I |
INCL |
tzetzvannem |
tzetzvannim |
| EXCL |
tzetzvannit |
| II |
tzetzvannes |
tzetzvannisch |
| III |
tzetzvanne |
tzetzvanni |
| Parfait |
Singulier |
Pluriel |
| I |
INCL |
atzvanzem |
atzvanzim |
| EXCL |
atzvanzit |
| II |
atzvanzes |
atzvanzisch |
| III |
atzvanze |
atzvanzi |
| Futur |
Singulier |
Pluriel |
| I |
INCL |
tzvanwem |
tzvanwim |
| EXCL |
tzvanwit |
| II |
tzvanwes |
tzvanwisch |
| III |
tzvanwe |
tzvanwei |
| Subjonctif |
Singulier |
Pluriel |
| I |
INCL |
tzvandem |
tzvandim |
| EXCL |
tzvanit |
| II |
tzvandes |
tzvandisch |
| III |
tzvande |
tzvandi |
- Gérondif : tzvaner
- Nom Verbal : tzvanke
Français : manger
Mandarin : 吃
Japonais : 食べる
Sanskrit : अश्
Sanskrit : खाद्
Mritiñu : uṅgú
Mincejo : čyvan
Quassas Antique : βράχε